Tyle miesięcy do wyjazdu, myślałam. Liznę trochę języka, myślałam. Och, zabawnie będzie się uczyć czegoś tak kompletnie innego, myślałam. W pięć miesięcy, to ho ho, myślałam...
Znalazłam kurs on-line. Æ,æ,æ!
Ok. Mam plan minimum. W ciągu najbliższych pięciu miesięcy chcę się przynajmniej nauczyć wymawiać nazwy miejsc, które planuję odwiedzić. Wystarczy. Takk.
Akcent
w języku islandzkim pada zawsze na pierwszą sylabę wyrazu. W alfabecie nie ma liter: c, w, z. Jest
za to kilka dla nas nietypowych: ð, þ, æ, ö.
Wymowa? Proszę:
Samogłoski:
á - wymawiamy jak 'au',
é - jak 'je',
í oraz ý - wymawiamy jak 'i',
i oraz y - jak 'y',
ó - jak 'ou',
ú - jak 'u',
za to wymowa zwykłego u jest zbliżona do czegoś pomiędzy 'u' a 'i' (usta jak do 'u' a wymawiamy 'i'), jak w angielskim 'cute'.
á - wymawiamy jak 'au',
é - jak 'je',
í oraz ý - wymawiamy jak 'i',
i oraz y - jak 'y',
ó - jak 'ou',
ú - jak 'u',
za to wymowa zwykłego u jest zbliżona do czegoś pomiędzy 'u' a 'i' (usta jak do 'u' a wymawiamy 'i'), jak w angielskim 'cute'.
Spółgłoski:
ð - między 'd' a 'w' (dźwięcznie; usta jak do 'd' a wymawiamy 'w'), jak w angielskim "the",
þ - między 't' a 'f' (bezdźwięcznie; usta jak do 't' a wymawiamy 'f'), jak w angielskim "cathedra",
æ - 'aj',
ö - między 'u' a 'e' (usta jak do 'u' a wymawiamy 'e').
To nie wszystko. Najlepsze są dwugłoski i "zlepki" literowe,
czytane KOMPLETNIE inaczej, niż by się można spodziewać: au - 'öj' (usta jak
do 'u' a wymawiamy 'e' + następujące po tym 'j'), ll - 'dl', fn - 'bn', fl - 'bl', rn
- 'dn'. (*)ð - między 'd' a 'w' (dźwięcznie; usta jak do 'd' a wymawiamy 'w'), jak w angielskim "the",
þ - między 't' a 'f' (bezdźwięcznie; usta jak do 't' a wymawiamy 'f'), jak w angielskim "cathedra",
æ - 'aj',
ö - między 'u' a 'e' (usta jak do 'u' a wymawiamy 'e').
(*) źródło: http://www.iceland.pl
Złożone dość? To trzeba usłyszeć.
.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz